Jeżeli po Tłustym Czwartku i pączkach z różą ciągle macie niedosyt różanych aromatów, na osłodę polecam różane muffinki :) Ten charakterystyczny aromat wody różanej w połączeniu z kardamonem jest znakiem rozpoznawczym kuchni perskiej. Sama użyłam co prawda syropu różanego wytwarzanego z róży damasceńskiej rosnącej w słynnej bułgarskiej Dolinie Róż, ale sprawdził się tak samo dobrze, jak orientalna woda różana. Muffinki są puszyste, pachnące różą (ale nie natrętnie) i mają mięciutką, miłą dla podniebienia konsystencję dzięki dodatkowi mąki kukurydzianej.




Perskie muffinki kardamonowo-różane: 

3 jajka,
3/4 szklanki cukru,
3/4 szklanki jogurtu greckiego,
1/2 szklanki oleju,
1 łyżeczka mielonego kardamonu,
2 łyżki wody różanej lub syropu różanego,
1 i 3/4 szklanki mąki,
3 łyżki mąki kukurydzianej,
2 łyżeczki proszku do pieczenia,
2 łyżki prażonego sezamu

Rozgrzać piekarnik do 205 stopni.

W misce wymieszać jajka i cukier. Dodać jogurt grecki, olej, wodę/syrop różany i kardamon. Wszystko dokładnie wymieszać.

W oddzielnej misce wymieszać mąkę, mąkę kukurydzianą i proszek do pieczenia.

Składniki suche dodać do mokrych w dwóch partiach i wymieszać łyżką tylko do połączenia się składników.

Foremkę do muffinek z 12 otworami wyłożyć papilotkami lub wysmarować olejem. Nałożyć ciasto i posypać po wierzchu sezamem.

Piec 10 minut, po czym zmniejszyć temperaturę piekarnika do 180 stopni i piec jeszcze 10-12 minut, aż muffinki urosną i lekko zarumienią się.

Temat rzeka! Prawie tak monumentalny, jak same Chiny. O kuchni chińskiej można by napisać cały blog, więc ten pojedynczy wpis będzie jedynie moją luźnym sprawozdaniem z tego, co kulinarnie w Chinach udało mi się spróbować i zobaczyć.

Przed kilkoma dniami rozpoczął się Chiński Nowy Rok - Rok Szczura. To dobra okazja, żeby opowiedzieć Wam o mojej jesiennej wyprawie do Chin :) Nie będę oszukiwać, że miała być to moja podróż marzeń, planowana od dawna i wyczekiwana, bo tak nie było. Od zawsze moja fascynacja Azją biegła raczej w stronę dawnych Indochin, trochę dzikich, pełnych bujnej roślinności i cudownych, nieskażonych jeszcze zachodnią cywilizacją mieszkańców. Do przewidywalnych, jak mi się wydawało i obciążonych stereotypami Chin podchodziłam trochę jak pies do jeża, zawsze omijając ten kierunek na mapie i odkładając na później. Jednak chęć obejrzenia na własne oczy takich cudów świata jak Terakotowa Armia, Chiński Mur czy Zakazane Miasto zwyciężyły i w październiku, dokładnie w dniu swoich urodzin, wyruszyłam do Chin :)

Dzień dobry w 2020 roku :) Nie wiem, czy i Wam trudno w to uwierzyć, ale mnie nie mieści się w głowie, że to już lata 20-te XXI wieku. Mam nadzieję, że będą to dobre i smaczne lata pod każdym względem, a żeby dobrze rozpocząć nową dekadę i przy okazji dać odpocząć przejedzonym po świętach brzuchom, polecam smaczną, chrupiącą, zimową sałatkę.

Pinterest to naprawdę bezlitosne narzędzie, szczególnie przed świętami! Zapierające dech w piersiach domki z piernika, bożonarodzeniowe ciasta, ciasteczka, dekoracje i inne inspiracje mnożą się na ekranie wprost proporcjonalnie do braku czasu na ich realizację. I to jest właśnie frustrujące. Ale coś z tych inspiracji udało mi się zrealizować. Kiedyś trafiłam na pomysł na świąteczny domek, ale nie sklejony z cienkich ciastek piernikowych, który zwykle pełni tylko rolę dekoracyjną, a w postaci pieczonego w keksówce ciasta piernikowego, przekładanego kremem i udekorowanego na zimową chatkę.

Do spisu kresowych potraw wigilijnych, dodaję w tym roku zapomnianą już trochę zupę migdałową. To jedna z najstarszych zup świątecznych z Kresów Wschodnich, wspominana w książkach kucharskich z początku XX-wieku, jako polewka migdałowa, która obok barszczu, grzybowej, słodkowodnych ryb przyrządzanych na różne sposoby, kutii, łamańców z makiem gościła na wigilijnych stołach głównie zamożnych ziemian.

To jeden z najstarszych przepisów na moim blogu. Tak stary, że nawet zdjęcia przepadły gdzieś w otchłani serwera. Dlatego w tym roku postanowiłam popełnić autoplagiat i przypomnieć piwony w nowej odsłonie, bo przepis jest za dobry, żeby tak po prostu się zarchiwizował :)