To się nazywa grzybowy rok :) Mimo że lato pozostawiało wiele do życzenia, jak dla mnie, dla grzybów najwyraźniej przygotowało wymarzone warunki dla jesiennego grzybowego raju. Od wysypu kurek jeszcze w lipcu, grzybowy sezon zdaje się nie mieć końca i mam nadzieję, że będziemy się nim cieszyć jeszcze cały październik. Tak, że nie ma co tracić czasu, tylko chwycić za koszyki i wybrać się na grzybobranie, bo świeże grzyby smakują tak tylko o tej porze roku :)

Wspominałam już o jesiennych przyjemnościach i jednym z nich, jakim jest grzybobranie. Taka wyprawa do lasu jest podwójnie przyjemna, kiedy oprócz grzybów, przypadkiem trafi się bonus w postaci przypadkowego natknięcia się na dziką jabłoń, obsypaną pięknymi, zdrowymi, jak nie przymierzając ten rydz w koszyku, jabłkami. Tak też trafiło mi się ostatnim razem i zamiast z jednym koszem, wróciłam z dwoma - jednym z grzybami, a drugim pełnym rumianych jabłek :)

Każdego roku o tej porze głowię się co zrobić z aronii. Mam świadomość niesamowitych właściwości zdrowotnych tego owocu i tego, że jest to chyba najbardziej niedoceniany super food. Ale aronia jednocześnie to bardzo niepokorny zawodnik - kwaśny, cierpki i twardy, niespecjalnie smaczny w słodkich przetworach (denerwują mnie te suche, cierpkie skórki) i wypiekach. Zwykle aroniowe dylematy kończą się produkcją soku z sokownika, który zapasteryzowany piję jako kompot lub koncentrat, rozcieńczany wodą mineralną przez całą zimę, zamiast soków z kartonu i kolorowych napojów, których nie kupuję od lat. Ale tym razem wymyśliłam jeszcze coś innego - aroniową granolę :)

Jak to dobrze, że to okropne uczucie, że to już naprawdę koniec lata, potrafią wynagrodzić takie wczesnojesienne przyjemności, takie jak na przykład grzybobranie :) Mam tu na myśli udane grzybobranie, bo nie ma nic bardziej przygnębiającego, jak powrót z lasu z pustym koszem. W tym roku na szczęście to chyba nikomu nie grozi, sądząc po tonach zdjęć pełnych po brzegi koszyków i relacji z grzybobrania, jakie zalewają internet od początku września. Ja też mam już za sobą udane grzybobranie i zupę grzechu wartą - polską borowikową ze świeżych grzybów.