Święto chleba

W ostatni weekend wybrałam się na trwające w Elblągu, trzydniowe Święto Chleba. Nie znam przyjemniejszych jarmarków, od tych, na których z (prawie) każdego stoiska uśmiechają się do mnie rumiane bochny, chrupiące bagietki, puchate drożdżówki i sznury precli i obwarzanków. Imponująca liczba regionalnych i zamiejscowych wystawców z dumą zaprezentowała swoje wypieki, więc o prawdziwy zawrót głowy przyprawiał wybór oferowanych rodzajów chleba. Przechadzałam się pomiędzy stoiskami, dziękując losowi, że nie mam problemów z nietolerancją glutenu.

 

Najchętniej spróbowałabym chociaż kromeczkę z masłem każdego z wypieków, ale misja ta z góry była skazana na porażkę. Chleby pszenne, żytnie, orkiszowe, kukurydziane, razowe, pytlowe, na zakwasie, na drożdżach, na sodzie, słodowe, piwne, z ziarnami lub bez, z bakaliami, z ziołami, pieczone na liściach chrzanu, foremkowe i bochenki..., uff nie sposób nawet wymienić ich wszystkich, a co dopiero spróbować.

 

Dorzucając do tego wypieki mniejsze, takie jak bułeczki, drożdżówki i ciastka oraz stoiska, które oferowały to, co do chleba najlepsze, czyli regionalne wędliny + smalczyki, sery i miody, mogę stwierdzić, że to jeden z najsmaczniejszych jarmarków, jaki odwiedziłam w tym roku. Wróciłam do domu szczęśliwa i obładowana ulubionym, ciemnym chlebem litewskim, chlebami żytnimi, serem korycińskim, swojską kaszanką i słodkimi, węgierskimi kurtoszami. Święto chleba powinno trwać cały rok! :)