Zupa z soczewicy i karmelizowanej cebuli plus garść wspomnień z Blog Forum Gdańsk

Dokładnie tydzień temu o tej porze, wracałam z Gdańska...

Ale najpierw, jak na blog kulinarki przystało - będzie o zupie :) Po szalonym tygodniu spędzonym w pociągach i autobusach nic lepiej nie pokrzepia po powrocie do domu od talerza gorącej zupy. Jak na zbliżający się listopad przystało, temperatura powietrza gwałtownie spadła w dół, a to właśnie ten czas, kiedy trzeba uzupełnić zapasy soczewicy na ulubioną soczewicowo-pomidorową, która znowu zacznie regularnie pojawiać się na stole. Żeby nie było nudo, mam w zanadrzu kilka różnych jej wersji do wypróbowania a pierwszą z nich jest ta z dodatkiem karmelizowanej cebuli. Mimo że kolor mniej atrakcyjny od pomidorowej (czerwona soczewica odbarwia się podczas gotowania), ale zupa równie smaczna i pożywna, a dla kochających pikantne smaki - łatwo podkręcić ją dodatkiem większej ilości pieprzu cayenne. Spróbujcie, bo sezon jesienno-zimowy bez zupy z soczewicy, to sezon stracony ;)

Zupa z soczewicy z karmelizowaną cebulą:
wg The Australian Women's Weekly - Soups

200 g czerwonej soczewicy,
50 g brązowego ryżu,
1/2 litra + szklanka bulionu,
1/2 litra wody,
1 łyżeczka mielonego kuminu,
2 średnie cebule,
20 g masła,
1 łyżka cukru,
1 łyżeczka octu balsamicznego,
szczypta pieprzu cayenne,
2 łyżki posiekanej natki pietruszki

Soczewicę i ryż przepłukać pod zimną wodą. Wodę i pół litra bulionu wlać do garnka i zagotować. Dodać ryż, gotować 15 minut po czym dodać soczewicę i kumin. Gotować kolejne 15 minut na małym ogniu bez przykrycia, aż ryż i soczewica będą miękkie.

W międzyczasie stopić masło na patelni, dodać posiekaną cebulę i dusić aż zeszkli się i zmięknie. Dodać cukier i ocet balsamiczny i smażyć mieszając, aż cebula skarmelizuje się.

Do gotującej się zupy dodać pieprz, natkę pietruszki i na końcu karmelizowaną cebulę i pozostałe pół szklanki bulionu.

Dokładnie tydzień temu o tej porze konferencja i największy zjazd blogerów w Polsce został oficjalnie zakończony i przeszedł do historii. Kiedy otrzymałam zaproszenie od organizatorów, nie mogłam odmówić sobie przyjemności uczestnictwa w Blog Forum, choćby ze względu na to, że w końcu, chociaż raz to ja miałam blisko i byłam u siebie ;) Gdańsk lubi blogerów a ja lubię Gdańsk! :) O samej konferencji napisano już chyba wszystko i podpisuję się pod większością opinii o plusach i minusach - o wspaniałej organizacji technicznej i logistycznej, o ciekawszym tematycznie dniu drugim konferencji, o oryginalnym i klimatycznym miejscu, jakim jest gdańskie Centrum Hewelianum i niezbyt fortunnym wyborze miejsca na imprezę integracyjną (zasługa nadgorliwego DJa, który skutecznie wykurzył nas z klubu ;)).

Najważniejsi byli jednak ludzie i atmosfera. Jadąc do Gdańska nie miałam pojęcia, że nasza kulinarna blogosfera będzie tak licznie reprezentowana, więc niespodziewanym i bardzo sympatycznym spotkaniom nie było końca :) Pogaduszki przy stoliku z Polką, Dorotą, Anią i Moniką, kolacja w Restauracji Kresowej przy dźwiękach przebojów nieśmiertelnego Mietka Fogga, wieczorny spacer nad Motławą, pre-party z wiśniówką i drożdżówką Grażynki, Vegan Black Metal Chef, przedstawiony nam przez całkiem niekulinarnych blogerów - Pawła i Mediafunowego Maćka ;)), aferparty w hotelowym holu, w towarzystwie Ewy i Mirka (do dziś żałuję, że poległam w starciu z migreną i nie zostałam do końca), to chwile dla których warto było tam być :) I zupełnie nie mam pojęcia co mają na myśli blogerki piszące, że kulinarne blogi na forum traktowane były z przymrużeniem oka. Nie oczekiwałam jakiegoś specjalnego traktowania, bo zdaję sobie sprawę, że tak jak ja nie mam bladego pojęcia o iPhonach, iPadach i innych iCudach, tak od blogerów technologicznych czy marketingowców nie można wymagać znajomości i zainteresowania tajnikami zakwasu chlebowego czy flambirowania. A wydelegowanie przez organizatorów Polki i Doroty, które godnie reprezentowały nas w panelach dyskusyjnych, warsztaty fotografii kulinarnej, przeprowadzone przez Beatę i Lubo z Lawendowego Domu i nagroda internautów dla najlepszego bloga Gdańskiego, która powędrowała do Truskawkowej Ani świadczą, że jesteśmy ważną częścią blogosfery. A nawet jeżeli nie, to czy to coś zmienia? Nie wiem jak Wy, ale ja nie przestaję gotować :)