Ależ piękny weekend za nami! Miałam wrażenie, że z nieśmiałego przedwiośnia nagle zrobiło się lato :) I tak trzymać - oby pogoda utrzymała się do świąt, bo marzy mi się zielona i ukwiecona Wielkanoc, jakiej nie było od dawna. A do świąt wracając, czas pomyśleć o mazurkach! Ja już jeden testowy mam za sobą - mazurek owsiany.

Kiedy wraz z nadejściem wiosny i Niedzieli Palmowej zaczyna udzielać mi się prawdziwa świąteczna atmosfera, zaczynam myśleć o mazurkach. To jedyne takie ciasto w roku, którego wygląd jest równie ważny, jak nie ważniejszy od smaku. Lubię wymyślać oryginalne mazurkowe kompozycje i bawić się ich dekoracją, ale zdarzają się przypadki i okoliczności przyrody, że niestety brakuje na to czasu. Znalazłam więc smaczną alternatywę dla pracochłonnych mazurków :)

To już za chwileczkę, już za momencik zasiądziemy do wielkanocnego śniadania i będziemy się cieszyć świąteczną atmosferą i wiosną. Mam nadzieję, że u Was wszystko już gotowe, pozmywane, pomalowane, poodkurzane, popieczone i ugotowane i zapięte na ostatni guzik przed Wielkanocą. U mnie już prawie wszystko gotowe (zostało mi nafaszerowanie jajek ;)), ale postanowiłam przysiąść na chwilkę w tym zabieganiu i pokazać mojego nowego mazurka :)

Nie wiem dokładnie, które z ciast uznawane jest za typowo polskie (sernik krakowski? makowiec?), ale gdybym miała sama jedno wskazać, byłaby to chyba szarlotka. Wędrując po blogach kulinarnych nie ma tygodnia, żeby przynajmniej na jednym z nich nie pojawiła się jakaś jej wersja. I wcale nie ma to związku z porą roku, sezonem jabłkowym itp. - szarlotka święci tryumfy przez dwanaście miesięcy roku. Ja również co pewien czas zaczynam mieć nieodpartą ochotę na ciasto z jabłkami. Nieważne czy będzie to proste ciasto pół biszkoptowe z jabłkami czy też klasyczna krucha szarlotka - ważne by było to ciasto w połączeniu z soczystymi, pieczonymi jabłkami.

Mimo że stopniał śnieg, który na chwilę przemienił smutny listopadowy świat w zimową krainę marzeń i wróciła szara, zimna jesień, to weekend jest bardzo przyjemny. Przyjemny, bo pachnie cytrusami, bo siedzę sobie w ciepłym domu z kawą, kieliszkiem czerwonego wina i kawałkiem tarty pomarańczowej, oddając się cytrusowej chwileczce zapomnienia...

Mieszkanie wysprzątane, jedzenie przygotowane, święconka poświęcona, ubrania wyprasowane, jajka pomalowane... Tak, to już prawie święta :) Dziwne w tym roku, bo bardziej zimowe niż wiosenne, ale kiedy już gotowe są mazurki, nie można pomylić się które to święta :)