Kiedyś, dawno, dawno temu, na samym początku blogowania, opowiadałam Wam o pierwszej potrawie, którą potrafiłam przyrządzić samodzielnie, a którą to potrawą był najprawdopodobniej omlet "grzybek". Długo byłam przekonana, że omlet grzybek to nasza mała rodzinna tradycja, z recepturą przekazywaną słownie z pokolenia na pokolenie. Tymczasem okazało się, że jest to znana litewska/kresowa potrawa - w "Kucharce Litewskiej" cały podrozdział (w rozdziale "Potrawy jajeczne, grzybki, naleśniki i różne ciastka z patelni") poświęcony jest grzybkom i nie chodzi tu wcale o potrawy z darów lasu, ale właśnie o pyszne, puchate omlety :)

Ananasowe, a właściwie egzotyczne, bo są w nim też banany, przyprawy korzenne i odrobina kokosa. Zanim na dobre pojawią się nasze rodzime owoce sezonowe, takim soczystym ciastem umilam sobie ten czas oczekiwania. Przepis na ciasto ma rodowód amerykański i oryginalnie nazywane jest ciastem koliber (hummingbird cake), a występować może w różnych wydaniach, najczęściej w formie tortu, przekładanego kremem twarożkowym. To moje jest bez napinki - po pierwsze jest "odcukrzone", jak zawsze w przypadku wypieków amerykańskich, a po drugie, tutaj to proste ciasto na niedzielę, tylko na wierzchu posmarowane kremem, do dzielenia na dowolne kawałki, do wzięcia na piknik lub zjedzenia do popołudniowej herbaty.

Słońce i lato wprost bije z tej sałatki - pierwsze co przyszło mi na myśl, kiedy zobaczyłam ją na blogu u Tieghan. I jeszcze bardziej zachciało mi się jej spróbować, na przekór temu co za oknem. Zaklinanie rzeczywistości jedzeniem, to może właśnie to, bo po kilku dniach majowych (sic!) śnieżyc, ulew i przeraźliwego chłodu, w końcu wyszło słońce (choć z ciepłem wciąż nie ma szału ;))!

Jadłam je ostatnio na targach gastronomiczno-hotelarskich w Ostródzie. Niby zwykłe, wszystkim znane (przynajmniej z dzieciństwa) pierogi z białym serem na słodko, ale jak ten pomarańczowy sos dobrze im robi, oj jak dobrze! Ten smak chodził za mną cały czas tak, że od razu nalepiłam ich w domu całą furę i uznałam, że są jak najbardziej warte pokazania również na blogu.